خیلی برای اولین پست این وبلاگ فکر کردم که از چه دردی تو جامعه و مملکتم شروع کنم. تصمیم گرفتم از اون بچه هایی بگم که بجبر روزگار بجای اینکه پشت میز و نیمکت مدرسه باشن باید کار کنن و برای یه لقمه نونی که میخورن از صبح تا شب توی سرما و گرما زحمت بکشن.که اغلب هم مزد خیلی ناچیزی در قبال این کار و زحمتشون گیرشون میاد.
همه ما توی هر شهری که زندگی میکنیم چه کوچیک و چه بزرگ با این صحنه ها برخورد داشتیم. اگر یه کم احساس توی وجود هر کدوم از ماها باشه واقعا با دیدن این صحنه ها دل آدم به درد میاد. مگه این بچه ها چه تفاوتی با بچه هایی دارن که شب رو توی بهترین تخت و رختخواب میخوابن و صبح سر سفره صبحونشون از شیر عسل و خاویار و آب پرتقال تا... چیزی کم نیست.خون اونا رنگین تره؟
همه ما توی هر شهری که زندگی میکنیم چه کوچیک و چه بزرگ با این صحنه ها برخورد داشتیم. اگر یه کم احساس توی وجود هر کدوم از ماها باشه واقعا با دیدن این صحنه ها دل آدم به درد میاد. مگه این بچه ها چه تفاوتی با بچه هایی دارن که شب رو توی بهترین تخت و رختخواب میخوابن و صبح سر سفره صبحونشون از شیر عسل و خاویار و آب پرتقال تا... چیزی کم نیست.خون اونا رنگین تره؟
حجاب